Het draait niet om ons (Copernicusmomentje)

“De aarde is niet het middelpunt van ons heelal. Dat is de zon. De aarde en andere hemellichamen draaien om de zon.”

Deze boodschap van Copernicus was wel even slikken. Hoewel hij er begin 16e eeuw over schreef, werd zijn boek pas in 1835 door de katholieke kerk van de verboden lijst gehaald.

Het draait niet om ons

Het ís ook raar natuurlijk, het idee dat onze aarde niet het middelpunt van de kosmos is. We zijn alleen al gewend om onszelf als middelpunt van ons leven te zien. Onze opvattingen de waarheid, onze visie de werkelijkheid. Het kost even moeite om het standpunt van een ander in te nemen. Pas dan ontdekken we dat onze opvatting van de werkelijkheid niet de enige mogelijkheid, laat staan absolute waarheid is. Het draait niet om ons.

Copernicus en later Galileo Galilea slingerden onze wereld uit het middelpunt van het heelal, ons wereldbeeld en daarmee ‘de mens’ uit het middelpunt van de werkelijkheid.

Copernicusmomentje

Ik had laatst een Copernicusmomentje. Het ging op de radio over een verwachte sterrenregen begin januari. Een nacht vol vallende sterren. Hoewel… vallende “sterren”. Ik wist dat het deeltjes steen of metaal (schroot) zijn, die door de dampkring vallen en daar verbranden door de wrijving.

Maar deze sterrenregen werd veroorzaakt door een komeet. Je weet wel, een brok steen dat door de ruimte vliegt met een staart van ‘puin’ er achteraan. Vallende sterren van ruimtepuin dus.

!!!Dus niet!!!

De sterrenkundige zei:
“Vannacht vliegt de aarde door de staart van een komeet.
De aarde vliegt met zo’n snelheid dat kleine stofjes en steentjes uit die staart in haar dampkring verbranden.”

Vallende aarde in plaats van vallende sterren

Dus: de komeet passeert de aarde niet, de aarde passeert de (staart van de) komeet. En de deeltjes regenen niet in onze dampkring als “vallende sterren”: onze aarde vliegt door de staart van deeltjes heen.

De aarde is niet het middelpunt van het heelal. En dan is het ook nog eens geen aarde waar dingen langs “vallen”, maar een “vallende aarde”.

Het draait niet om ons. En wij vallen met hoge snelheid door de ruimte.
Daar zit je dan, als mens. Op een vallende steen.
Hoezo, middelpunt?

Lees over Copernicus

Lees hier een verhaal over het middelpunt van de aarde

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *