Muziek, als zachte stemmen zwijgen,
trilt voort in de herinnering;
geuren, als zoete viooltjes verwelken,
levend in het zintuig dat zij wekken
Rozenblaadjes, als de roos is gestorven,
worden voor ’t bed van de geliefde bewaard;
zo ook je gedachten, als jij bent heengegaan
liefde zelf sluimert voort op aard.
(vertaling KvdP)
Music, when soft voices die,
Vibrates in the memory;
Odours, when sweet violets sicken,
Live within the sense they quicken.
Rose leaves, when the rose is dead,
Are heap’d for the belovèd’s bed;
And so thy thoughts, when thou art gone,
Love itself shall slumber on.
Percy Bysshe Shelley (1919)
