Dit is wat ‘voor jezelf zorgen’ ECHT betekent, en het heeft niets te maken met het nemen van een heet bad of met caramelzeezoutchocolade.
Het is een overzicht van je schulden maken. Jezelf een ochtendroutine opleggen en gezond voor jezelf koken. Niet langer weglopen voor je problemen en doen alsof afleiding een oplossing is.
Het is vaak het meest nare doen wat je doen moet, zoals jezelf door weer een workout heen ploeteren of een energiezuigende vriend(in) vertellen dat je ‘m niet meer wilt zien of een tweede baan nemen zodat je kunt sparen of proberen uit te vinden hoe je jezelf kunt accepteren zodat je niet steeds uitgeput bent omdat je probeert de hele tijd alles tegelijk te zijn waardoor je ’t nodig hebt om heel bewust en volstrekt legitiem even je leven op pauze te zetten zodat je terug naar de basis kunt door bijvoorbeeld badolie in badwater te druppelen en een ontspannend muziekje aan te zetten en je telefoon uit te zetten voor de rest van de dag.
Een wereld waarin zelfzorg zo’n populair onderwerp moet zijn, is een wereld die ziek is. Voor jezelf zorgen zou niet iets moeten zijn waarop we terugvallen wanneer we zo compleet uitgeput zijn dat we even respijt nodig hebben van onze meedogenloze innerlijke prestatiedwang.
Voor jezelf zorgen zou niet iets moeten zijn waarop we terugvallen wanneer we compleet uitgeput zijn
Echte zelfzorg is geen heet bad met badzout en een borrel: het is de keuze maken om je leven zo vorm te geven dat je er niet regelmatig uit hoeft los te breken om gezond te blijven. En dat betekent vaak juist die dingen doen die je het minst graag doet.
Het betekent vaak dat je je fouten en teleurstellingen recht aankijkt en je strategie verandert. Het betekent niet je directe verlangens bevredigen. Het betekent loslaten. Het betekent nieuwe keuzes maken. Het betekent sommige mensen teleurstellen. Het betekent een offer brengen voor anderen. Het betekent een manier van leven die anderen niet willen, zodat jij kunt leven op een manier die anderen niet kunnen.
Als je merkt dat je je regelmatig onderdompelt in consumptie-zelfzorg, dan is dat omdat je bent losgeraakt van werkelijke zelfzorg
Het betekent dat je jezelf toestaat normaal te zijn. Gewoon. Niet bijzonder. Het betekent soms een vieze keuken hebben en besluiten dat je hoogste doel nooit die blokjesbuik zal zijn noch je nep-vrienden bijhouden. Het betekent besluiten hoeveel van je angst afkomstig is van het niet realiseren van je onbewuste mogelijkheden, en hoeveel komt van de manier waarop je leerde denken nog voor je wist wat er gebeurde.
Als je merkt dat je je regelmatig onderdompelt in consumptie-zelfzorg, dan is dat omdat je bent losgeraakt van werkelijke zelfzorg, die heel weinig te maken heeft met ‘jezelf verwennen’ en een heleboel met jezelf opvoeden en keuzes maken voor je welzijn op de lange termijn.
Dat betekent niet langer je hectische en onredelijke levensstijl gebruiken als rechtvaardiging voor zelf-sabotage in de vorm van alcohol of vermijdend gedrag. Het is leren te stoppen met proberen jezelf te ‘repareren’ en te beginnen met voor jezelf te zorgen… en misschien ontdekken dat liefdevol voor jezelf zorgen zich richt op een boel problemen die je eerst wilde repareren.
Het betekent de held van je leven te zijn, en niet het slachtoffer. Het is het herschikken van wat je hebt tot je dagelijkse leven niet meer iets is waar je met therapie van moet herstellen. Het is niet langer kiezen voor een leven dat er goed uit ziet in plaats van een leven dat goed voelt. Het is het verrekte opgeven van bepaalde doelen zodat je om anderen kunt denken. Het is eerlijk zijn zelfs wanneer dat betekent dat niet iedereen je aardig zal vinden. Het betekent je eigen behoeften vervullen zodat je niet behoeftig bent en afhankelijk van anderen.
Het betekent de held van je leven zijn, en niet het slachtoffer
Het is de mens worden waarvan je weet dat je die wilt zijn en bedoeld bent te zijn. Iemand die weet dat een heet bad met muziek en een borrel manieren zijn om van het leven te genieten – niet om eraan te ontsnappen.
Artikel van Brianna Wiest (2017)
Vertaling en bewerking: Kaj van der Plas
